Kan çökmüş gözlerinin ağına
Bulanıklaşmış geçmişin geleceğin
Tutacağın dalın tükenmiş
Kırmışsın ne kadar ümidin varsa
Huzurunu çölün ortasında unutmuşsun
Vur kafayı şimdi vur ki uyusun
Uyusun da büyüsün hayallerin
Değil mi ki satmışsın paraya
Pazarlığa tutuşmuşsun hayatla
Aştığın her haddin gibi
Yaş haddinden öl be
Bırak yaşamak dediğin nedir ki
Yaşmaklı bir nine bul kendine
Alabilirsen –sakın para teklif etme-
Hayır duasını iste kalan ömrüne

Bir zamanlar Atatürk bulvarında
Yanında yürürdü üşüdüğü aşikâr bir kız
Sert adımları vardı çatılı kaşları
Kim bilir neler bilirdi de söylemeden
İçin için büyürdü
Her yolu sana mı bıraktı gidişiyle
Tüm yalnızlıklara mecbur mu oldun
Kala kal kendinle
Asılan yüzünle asıl hayata
Tutun dişinle tırnağınla
Sahte dostların yalan gülüşlerin
Altına yazılsın adın…
Nasılsa gitmeyecek mi her fani dert etme
Kendini bekleyen şenlikli bir ölüme…

Serde darlığın var Anan Babandan miras
Bozdur bozdur harca boşuna bu naz…

A.S.R.A.N.