13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
3665
Okunma
Elimde tuttuğum bu mektup
Uzaklardan gelen ayrılıklarla dolu
Sevgiliden bana son mektuptur…
Diğerlerinden farklı bir zamanda
Ayrı bir zarfta geldi
Şaşırdım önce içim burkuldu
Okumaya korktum ellerim titredi…
Bu mektup her zamankinden ayrı
Farklı bir kelimeyle başlıyordu
“Elveda” ile
Yazıyı görünce gözlerim doldu
İçim incindi, okumaya başladım çaresizce
Ne bilirdim bana ayrılıktan
Hatta evlilikten bahsettiğini
Geçen gün evlenmişsin okul arkadaşınla
Bir de resmini göndermişsin bana
Gelinlik de üzerine ne güzel yakışmış
Görünce resmi gözlerimde gizlenen
Yarım kalmış bir aşkın
Son damlaları boşaldı
Bu son mektubun üzerine…
Ne güzel hayallerimiz vardı seninle oysa
Okul bitince aynı üniversiteye gidecek
Yurtta kalıyorum diyerek ailelerimize
Aynı evde baş başa kalacaktık
Hiç ayrılmayacak bırakmayacaktık birbirimizi
Sen çok sevdiğin matematik
Bense edebiyat öğretmeni olacak
Ve hatta aynı okulda görev yapacaktık
Sonra ailenin karşısına geçip
Biz evleniyoruz diyecektik
Çocuklarımız olacak
Mutlu bahtiyar yaşayacaktık
Aşkımız hiç bitmeyecekti
Biten senelere inat
Bunları anlatmamışsın bu son mektubunda…
Boş ver artık her şey hayalde kaldı
Sen başka bir şehre
Başka bir üniversiteye gittin
Bense hala bıraktığın yerde
İlk defa ayrıydık senle
Daha ayrılığın sabahında özlemiştim seni
Sensiz koskoca dört yıl ne yapardım
Sen bekleyecektin beni yıllar geçse de
Söz vermiştik birbirimize
Ben sözümü tuttum bekliyorum hala
Sense sözünü unuttun
Ağlatıyorsun beni bu son mektubunda
Şair Aslan ne güzel söylemiş
“Sevda ayrılığa bir ay dayanırmış”
Bu aşkın kaderinde terk edilmek de varmış
Daha ayrılalı ne kadar oldu ki
Hemen evlenmişsin, mutlu musun şimdi?
Peki, neden gönderiyorsun bu resmi
Niyetin beni öldürmek mi?
Yoksa ömür boyu süründürmek mi?
Mektubun sonunu okumuyor
Senin beni bıraktığın gibi
Yarım bırakıyorum
Ve geçmişe inat bütün mektupları
Bu gece yakıyorum
Seni de yakıyorum beraberinde
Bu şehri de yakıyorum
Senle olan senin olan
Her şeyi yakıyorum bu gece
Bu gece senin son mektubunu okuyorum…
Elimde tuttuğum bu mektup
Uzaklardan gelen hüzün dolu
Sevgiliden bana son mektuptur
Ve içindekiler ihanet anında yazılmış
Yarım kalan bir aşkın son çığlıklarıdır...
ŞAİR HİS…
SENE 1998