Hani uzağında kalıyorum ya iş güç derdiyle
Özlüyorum sade kahvemin köpüğü
Telven çöküyor omuzlarıma
Gözlerim bir fincanın kulbunda
Ters yüz olmuş tabağın
Falında ismimin baş harfini saklıyorum

Hani sensiz gidemiyorum ya gideceğim yerlere
Daha fazla hasretine dayanamadığımdan
Canımı fena halde acıtıyor yalnızlığın
Paçalarıma kederin dolanıyor
Terk gibi bir acı yakama yapışıyor

Hani yürüyorsun ya Ankara sokaklarında
Benli bensiz ne olursa olsun a canım
Bir göz düşse tülbentinden saçına
Yahut değse kirpiklerine
Yabancı bir bakış
Titremeye başlarım

Kıskançlık kuşatmaya alır dağ gibi gövdemle gölgemi
Bir keskin bıçak olup avuçlarımı kanatır

Kıskançlık…

Hani o benim en çok bezdiğim tek duygu
Yüreğimin kapakçıklarından içime akar
Canım yanar a canım
Gülüşünle güvercinler konar
Kanayan avuçlarıma

ANKARA, 26/11/2007