durdu dünya hayat döndü tersine
yaşananlar sanki gerçekleşmeyen rüya
gördüklerim hayal ötesi bir şey mi
uykularım da terk etti beni
sabah olmaz uzar geceler
odanın duvarları gelir üstüme
kemirir içimi kurt gibi vesveseler
sorgularım kendimi gün ağarıncaya kadar
gözlerimden akan yaşlar da etmez teselli
tek suçlu ben miyim oldun aşkımızın katili
söyle vicdanın rahat mı senin
karanlıklarda korkularınla yüzleşeceksin
tutunacak bir el arayacaksın
hıçkırık nöbetlerinde boğulacaksın
gözlerinde ki yaşlar da sorgulayacaksın kendini
son pişmanlık neye yarar ki
ben affetsem de yüreğim affeder mi
kırıldı kalbim bir kere sever mi eskisi gibi
soldurdun içimde ki aşk filizlerini
çek ellerini üzerimden görmesin gözlerim seni
tatlı bir anı olarak kal sadece
unuturum zamanla acım hafifler belki
ayrılık niyetine içtim kızılcık şerbetini
geri de sadece iki damla gözyaşı kaldı
hadi koy pikaba bizim şarkımızı
çek sigarandan derin bir nefes
dinledikçe sar başa yeniden
getir gözlerinin önüne yaşadıklarımızı
gözyaşların olur belki tesellin ...



Refik
17 . 11 . 2014
İstanbul