Mesai bitimlerinde çöküyor şehre sis
midelere sessiz
bakışlar boş
hayat boş rüya der gibi ruh
kararından vazgeçirmek için savaş verirken nefis
.
Martılarsa en çok bu vakitlerde geveze
gündüzün hengamesi bitti
geceler nöbette
kapanacak hesaplar
açılacak seherle
her biri ayrı sofralarda
başka başka yerlerde
.
Merakla beklenen müjdeler erteletirken haberi
gidenlerden hatıra kaldı gözümüzün kederi
damla damla yürek tasından süzerek avuçlara
ne zaman daralsam selam söylüyorum kuşlara
.
Meğerse kuşlarda göçmezmiş başka bahara
sırtımızda yara boşu çevirip vara
tuz kervanlarından terekeye ayrılıp
dermek için gül-i yara
.
Vatan-ı asliden tali
Vatan-ı ikameye tabi
sıla-i rahimden hasret kokusu getirir rüzgarlar
en çokta derviş yüreklime vaki
.
Olurda girmek günü gelirse kara toprağa
beni bırakmayın sılamdan ırağa
yerim belli sılam aynı
geleceğim en son mekan
kabir toprağımla babacığıma sarılmağa...
...
Yunus ça