"Ne yangınlar taşıdım yıllarca içerimde
Hepsi bir bir sönerek küle döndü sevdiğim
Ben bu aşkı silerim gam zehri içerim de
"Seviyorum" sözüne içten kandı sevdiğim
Ört üstüme ihanet giyinip dolanayım
Soyunayım bu aşkı kinle sarmalanayım..."

muhatap belli ama,her okuyanın da içinden alacağı hisseler var epeyce...dikkatimi çeken bu bölüm oldu...çünkü,"seviyorum"kavramı,çok ama çok derin bir içeriği olmasına rağmen,nedense çokça da kolay çıkıyor artık dilden...dilden diyorum,çünkü dilden çıkan anca kulağa gidermiş...yürekten çıkan da yüreğe gidermiş...ve,lades diye diye kanarız bu söze...ne de çok ihtiyacımız vardır halbuki bu kelimeye hepimizin...içini dolduramayınca da,hadi salla aşk mezarlığına aşkı...

ve,ihanet örtüsü...aşkların en acımasız katili artık günümüzde...ne de çok iletişim aracı ve özgürlük vardır ki yaşadığımz dinyada...! Birini sobelemek ne kadar kolay artık...dikkatli biri,sırtına yediği hançeri çabuk ve kolayca anlayabiliyor artık günümüzde...siteler...cep telefonları...sosyal paylaşım siteleri..sanal alemdeki yorumlar...paylaşımlar...-ciğim 'li iltifatlarla kendini akıllı,diğerlerini saf zannedenler...ne kadar samimi olduk sanal alemde...reel hayatta,iğne ucu kadar kendimize laf kondurmazken,sanal alemde uçuşuyor iltifatlar ve ihanetler...ve,haliyle kinleniyoruz hainlere...ha,sevgili olduğumuzu zannettiğimiz anlarda,coşarak,yoluna ölürüm...kurbanım sana...şu ezanlar şahit olsun ki...babamın başı üstüne...diyerek edilen yeminlerin ve verilen sözlerin üzerine bir bardak su iç,denilmiyor mu ya...tam bir karaktersizlik meydanı oldu aşkın o naif ve kutsal bahçesi...

ve,işte böyle inceden inceye sitemler...ah'lar yükseliyor gökyüzüne...bizlere de okuyup,içinden nasibimiz olan yaşanmışlıklarımıza dair olanları alıp,şairin dediği gibi,

"Kimler yürek yakarak adı anılmaz oldu
Senin de yüreğimde esamen okunmasın
Bu gönlü zannetme ki geçit vermez bir yoldu
Gidene yollar açık ardımdan yakınmasın
Ben bir serçe kuşuydum dallardı yerim yurdum
Üşüdüğüm ağaçta kendimi kendim vurdum..."

demek ve kendi kendimizi vurduğumuzun bilincine varmak düşüyor haliyle...

tebriklerim,sitemlere ve öz eleştirilere sarmaladığınız mısralarınızla,okuyucunun da duygularına tercüman olma ustalığınızadır...saygılarımla...