Gün batarken karariyor bir bir umutlarım
..sensiz, geceler kabusum oluyor..
ayazlarına yürüyorum hayatın
çığ düşüyor ortalığa mehtabın gölgesinde ..
nefes nefese duygularım..
yavaş yavaş ..
yavaş yavaş sönüyor yarınlarım
doludızgın koşarken sensizliğe..
yüreğim paramparça
ömrüm tarumar
...göz pınarlarımı kotrol edemiyorum...
...yokluğunda, kendimden geçiyorum
efkar çöküyor geceye
..hüzün düşüyor yüreğime
..üzerime çullaniyor dertler
..ufkunu kaybetmiş semalarım
varmışım yokmuşum kendimden bi haber
..şafak ağarırken kayboluyor gecenin gizemi.
.öksüz kalıyor duygularım.
bozguna uğramiş rıhtımlardayım.
.sahillerim tarumar
kıyısı olmayan dalga gibi
savruluyor anılarım
,.hazan düşmüş bağlarıma
...çorak kalmiş sensiz
bir damla suya muhtaç
...bir sızıydın yüreğimde tarifsiz
..gün geçtikçe yara oldu
kanadı tüm yaralarım...
kangren oldu zaman zaman..
dikiş tutmaz duygularım
kapanmıyor
kapanmıyor yaralarım
...kasırgalar koptu yüreğimde
...bu an sensiz bu an kimsesiz
yürüyorum yokluğuna
kendimden habersiz.
...

-------------MEHMET ÖZTÜRK-----

--------parkbeni----