Hoşça kalamadım yittiğin günden beri
Geride bırakılan acı bir temenniye inat ağlıyorum hıçkırıklarla
Çığlıklarım sessizliğimden kaçıp kurtuluyor
İsrafil’in Sur’u vuruyor ve dudaklarım büzüşüyor
Gurur yapmadan açıyorum gözlerimi
Gözlüklerin ardına saklamıyorum altından damlaları
AĞLIYORUM…Ağlıyorum..ağlıyorum

Maneviyatın sıcaklığı üşütüyor bedenimi baştan aşağıya
Kararan dünyam aydınlatıyor ukbamı
Bilemedim hiç bilemedim ,yarınlarımı
Koydum kendimi bir fırtınanın ortasına

Her mutluluğun sonu gibi bildim bu baharı da
Simdi kışa vurdu her yanım
Üşüten bir yalnızlıkta…Bir dostu daha vuslata saldım
Teselliyi ,ayrılıkta olan birlikte buluyorum
Ademde olmayan İntizardan mutlu oluyorum
İstihdam olunduğum davama sadakati görüyorum
Sevk olunduğumuz yola razı oluyorum
Ve kader buna da müsaade etmiş diyorum

Birimiz şarkta, birimiz garpta, birimiz cenupta, birimiz şimalde, birimiz âhirette, birimiz dünyada , birimiz Japonya da birimiz Ankara da olsak biz yine birbirimizle beraberiz.
Ama yinede
AĞLIYORUM…AĞLIYorum..

Gurbete uğurladım nice baharlara , bir mevsim daha ekledim
Fani olduğum vücutlardan bir diğerini daha hasrete bağladım
Sahibimin adına bir asker daha hizmete gönderdim
Gözümün nuru ilk vakfımı Japonya ya uğurladım
AĞLIYORUM…