Seninle olmak...
tutsak geçen zamanların boynuma taktığı
esaret zincirlerinden kurtulup
hiçlikle dolu bu hayatın içinden
ölü çıkıp yeniden dirilmektir.

Seninle olmak...
huzurlu olabilmek için
mutlulukları anlatabilmenin yetersizliğinde
ölü düşleri bir bir ayıklayıp
gerçekliğin her acısında umutla bakabilmektir hayata.

Seninle olmak...
kendimi kandırdığım lanet günleri bitirmek
acıları yüreğime gömüp katlanmak yerine
çığ gibi büyüyen düş kırıklarını
ayaklarımın altında ezmektir.

Seninle olmak...
vazgeçişlerin ağır yenilgilerinin utancını yaşamak yerine
hayatın omurgasız yalanlarını savurmak
mazeretlere sığınmak yerine
yeni hayallere neşter atmaya cesaret etmektir.

Seninle olmak...
aşağılık karanlıkların kör noktası olmak yerine
yüce dağlara aldırmayan bir rüzgar olmak
hayatın her aşamasına onurla dik bakabilmektir.

Çünkü sen...
onca gözyaşı içinde yaşanan
dayanılmaz bir acı selinde
yaslandığım tek duvarsın.

Mehmet Zafer