bir adamýn geliþi yürek sesinden belli olmalý
kamelya kokularý sarmalý dönüþ yolunu derdim hep
bir kulaðýndan girmiþ öbüründen çýkmýþ.



küçüldükçe küçülüyorsun göz bebeklerimde
anne diyen sesi yaslanýr yüreðime gözlerimin
kapat derim
kapat kirpiklerini görme gerçekleri
her acý görünmeden de hissedilir nasýlsa..



yalanlar öðret bana.


bir yüreðe ’seviyorum’ demenin her tonunu göster
göster ki yabancýlýk çekmesin kelimeler
inandýrýcýlýðýn o sýrat köprüsünde teklemesin
düþmesin utangaçlýk denizine.



ben utanýrdým biliyorsun
gözlerine sürdüðüm her cümlem
gerçekliðin olma ihtimaline gebeydi
doðamadan ak benizli bir küheylan
ki beni sýrtýna alýp sana getirsin diye
sabahladýðýma seccadem þahittir
dualarým arþý deldi de
bir senin yalan yüreðinin zýrhýna ulaþmadý.



öðret bana
bir zamanlar seviyorum demekten
utanmadýðým taþ kalpli adam
hangi zýmpara kaðýdýyla yontarým kalýn suratýný
gerçek yüzünün aynasý hangi sözlerinden yansýr bana
salla ustura kelimelerini dudaklarýndan
kes bileklerimi
bir damla kaným akarsa
bütün sevenlerin aþký adýna
kellemi keser önüne atarým.



yüzümün ölü rengine aldanma
yaþadýðý þokla kendinden geçmiþ
düzelir nasýlsa
senin yerine utanýr ya gece/den
utanýr ya gerçek seven yüreklerden
böyle bir adamý sevdiði için kan kýrmýzý güle döner
heveslenme boþuna
bu sevda da onun gibi nasýlsa bir gün solar gider.



Ayvazým DENÝZ