Son defa desen ne fayda,
Duygularım darmadağın, gönlüm firarda,
Dönüşümü beklense de Kosova’da,
Dönemem her zerrem, ızdırapta.

Sana dönük bütün duygularım kapalı,
Gözlerim benden başkasına yabancı,
Bedenim Yeniçeri elinde asılı,
Dönüşüm Akile Hanımın feryadı.

Heyecanım Hasan Sabbah zehri,
Dönüşüm o kadar imkansız ki,
Kaderim Alamuttaki Derviş sanki,
Adım atsam uçurum,
Atmasam Melikşahın hançeri.

Öylesine yük var ki bedenimde,
Kalkmak istesem Zebaniler tepemde,
Habeşli Bilal isyan edercesine efendisine,
Sözlerin Şaki olmuş binmiş enseme.

Her şeye rağmen dönüyorum desem de,
Tarık’ın Endülüsteki askerleri düşmüş önüme,
Dönsem kocaman acı, dönmesem cennetten köşe,
Gelemiyorum, sen kan kadehleri tokuştur Yezitlerle.

Gidişim Selimin Kahire bahçelerine yolculuğu,
Dönüşüm Hafsa Sultanın cellat huzursuzluğu,
Bir yandan Kabe, bir yandan Anadolu,
Dönüşüm imkansız, sen uyu kör kuyularında.

Bekleme ki döneyim, bekleme dönemem,
Kurşun yağmurlarına yürüyen Özmenem,
Ya ihanet, ya dost yolunda ölüm,
Kati bitişidir artık dönemem.

Ve sen dahi göremedin bu son demi,
Esendağla, Duracıkla içtim son şerbetimi,
Ayaklarıma serilsede Babilin Asma bahçeleri,
Kati emirdir durduraz gidişimi.