Konuşmamak içinden geçenleri
hep suslara teslimiyet cümleler
ertelemek bugûnü
yarına bırakmak boğazında düğümlenenleri

hep aynı sahnede yanmak
düştemiyim derde silkelenmek istersin
bu dahada acı
gerçeğinle yüzleşirde
elin kolun prangalı farkedersin

ne bir adım geri ne bir adım ileri
hep aynı menzilde susların
ki nede cok özlem duyulur hiç susmadan konuşulmaya
anlamalı sen haykırırken başını omzuna koyduğun

nekadar zor bu sessizlik
kalabalığa karışmış suretin
yalnızlığa yüz çevirmiş ruhun
öylece kalakalırsın soluğunla
düşler kurarsin mavi ormana
dünya renklerinden uzak
gerçek insanlar göç eder sol yanına

kırdığın sevgin düşer saçlarına
ak ak olup dağılır avuçlarına
sonra pişmanlıklar kol gezer
mavi olmayan denizde
ah demen değiştirmez rûzgarın yönünü
acıyı işlediysen sevdaya dindiremezsin yağmurunu

bunca ah varken omuzlarında
şimdi kabulenirmi seni toprak
onca yûrek yangını varken gözlerinde
bağışlarmı seni sevdan ....