her an dilim duada gözlerimse yollarda
umutsuz bekleyişte çelik çomak oynuyom
kara yüzlü yarimin hali nicedir orda
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom


yüzdeki derin çizgi nasırlaşmış yol alır
gözlerindeki mana kimbilir ne anlatır
memleket anasına yetmez mi onca kahır
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom.


garibin tesellisi umuda bel bağlamış
babasız doğan bebek gün görmeden ağlamış
ana baba kardeşi ciğerleri dağlamış
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom


’’yüzme bilmez ki yavrum’’ der umutlu yürekler
balçıkla sıvanarak çürürken o direkler
Allah’a yolcu olur kara yüzlü bilekler
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom


değişmedi dünyamız zengin gene zengin hep
fakirin ekmeğinde zeytin peynir lükstü hep
oysa onu çıkarmış kara zindanlarda hep
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom


bir maaşla mı acep dinecek bu feryatlar
gün yüzü görmeyecek yetim doğan evlatlar
bağrımdaki yangında yükseliyor heyhatlar
akmasın gözyaşları yeter dayanamıyom...


31 ekim 2014
ülkü solugan kara