Hazan

Gözümde yağmur katreleri
uzaklara bakıyorum
dağlar sökülüyor bir bir
Volkanlar atıyor
Sevdamızın küllerini …
Ölü anlar döküyor yıldızlar...
Ruhum savaşında kendinle,
Kaybeden kimdir sence?

Öyle çıldırtan heyecan,
öyle tutkulu arzular nasıl
Söyle nasıl durulur sana akan yüreğim..
………


Sanma başımdaki esen kavak yelleri
Unutulur sanma o sevgi ile söylenen sözler.



Ah eş ruhum!
Uzaktan uzağa sevmelerin yetmezdi ki
Gitmelerin erkendi.


Beni merak etme
demek isterdim sevdiceğim,
Merak etme .
ben iyiyim unuttum acıları,
küllendi ateşi yüreğimin …

Yalan yalan inan
yalan seni unuttuğum ,
yeni aşklara yelken açtığım
inan yalan söylediklerim..

Yitik bir çocuk gibi
yönümü bilemeden
dolanırım şimdi hayali diyarlarında


Neden gelmedin ,
gel demedin,



Vakit vedalaşmak İçin
henüz erken değil miydi?


Güneşi kesen bulutlar
Gölgeliyor umutlarımı
Ve
Hazanın vurduğu yerde
Son uykusunda yüreğim,
Kan damlatır eskimeyen yarası.
Ağırlaştıkça ağırlaşır bedenim


Şimdi hazan vaktindeyken ömrüm
Hayalimde ;
Göz kapaklarını okşuyor buselerim
Yanında gül kokusu taşıyor seherin vakti esen rüzgar

Anlatıyor;

Yüzüne düşen buklelerini
Engin gözlerinin mavisini,
seni sana …
anlatıyor güzelliğine hayranlığımı.
anlatıyor sana tutkunluğum….

Ey yar!

Henüz erkendi vedalarla tanışmaya.
Henüz erkendi hazanı umutlarımıza sokmaya.
Henüz erkendi
Bir ağacın yaprakları gibi yeşeren umutlarımızı
Dökelim mi şimdi ?
sonbaharın hasatı gibi
Birer birer azalan gençliğimiz gibi
Hayallerimizi unutalım mı?

Nemli bakışlarım yorgun
Ve isyanlarda gözlerimde uykular

Yüreğimi omuzladım gidiyorum bilinmeze.
Ve mevsimi son çırpınışında
Ömrümün…..

şiir:Nazlıgül (şairin izni ile eklenmiştir)