Bir Mahur şarkı mı, bir Zarıncı mı?
Anlatabilir mi ağrı, sancımı?

Tegafül eyler mi mecliste ol şuh?
Hisler âleminde yetim kalan ruh!

Ruh beden içredir, nedir miyârın?
Âsûmandan inse gelse nigârin!

Ârız perde olmuş ol âsûmana!
Şems-ü kamer ışık vermez cihâna!

İnsan, iblisliğe tebdil edince;
Anlam vermediler bu herc-ü merce!

Herc-ü merc içinde çırpınır insan;
Vermez rahmetini büak-ü leysan

Kurudu insanda arzu ve beyûs
Helâl süt emenler oldular meyus!

İblisler çektiler araya surlar;
Kara bulutlara gark oldu nurlar!

Yer, gök, şems-ü kamer bunlara şahit!
Ahvâlimiz yaman oldu ey Cahit!




Cahit Kılıç
İstanbul, 29 Ekim 2014


______________________

LÜGATÇE:

Zarıncı: Âşıklık edebiyatında bir makam adı.
Tegafül: Anlamazlıktan gelme.
Miyâr: Ölçü
Nigârin: Süslenmiş güzel kadın
Ârız: Bulut
Tebdil: Değişim
Büak: Şimşekli kara bulutlar
Leysan: Yağmur
Beyûs: Ümit, istek, talep
Meyus: Üzgün