Aşk bulaştırıp gitmiştin seven tarafıma
Kaçırmadan önce seni benden hain uzaklar
Hala da dönebileceğin günü sayıklar
Bana bıraktığın savunmasız yaralar…

Şimdiyse cam kırıklarına dönüşmek üzereler
Ellerime sayısız dokunuşlarla değen o pamuk eller…

“Unut” diyorsun
Bir sünger çekmek istiyorsun
Ak yüzlü yaşanmışlıkları yok saymak için yan çiziyorsun
Sanki sen bu sevda da baştan beri “Hiç” yoksun …

Her türlü “Hiç’lerle” yüz yüze bırakmıştın beni sen
Bu canını çaldığın canın akıbetini “Hiç” gözetmeden
Sensizliğin imkansızlığını ”Hiç” düşünmeden
Sevmeme ihtimalimin bile olamayacağını “Hiç” hesap etmeden…

Bütün bu “Hiç’lerdi” işte yüreğimi parçalara bölen
Bravo doğrusu sana benden !
Bravo böylesi “Hiç’lerin” eline düşürdüğün için beni,
Bravo, bravo hakikaten !...

Eski beni tuz buz etmiştin zaten
Bugünkü beni de bin beter ettin eski benden
Sevgi nedir, ne değildir “Hiç” düşünmediysen,
Yakındır felaketim öyleyse, senin bu “Hiç” lerin yüzünden…

Gel, inandır beni bir an evvel,
Nasıl olacakmış “Unut” dediğin şey hala severken
Göster, yardım et gelip yanıma son bir kez sen
“Unutmak” mümkünse eğer seni sahiden
Kurtar beni, bu sevgisiz sevginin ellerinden….

Hatta seni içimin toprağından çekip çıkar,
Gelmişken al, sök ve götür kendini bağrımdan ey yar !
Razıyım, uzaklaşsın yeter ki başımdan sen’li hülyalar
Mademki aşk da “Unutulmak” diye bir şey var,
Verme bari bana ölüme eşdeğer de bir zarar !...

Senin tanımış olduğun aşk yoksa bu muydu;
Önce sev, dağıt ve sonra çek git, bırakıp geri de onu
Hesap ettin mi acıların ruhumdan nasıl taşmış olduğunu
Böyle suçsuz, sebepsiz ve kayıtsız bir terk sonucu ?...

Yapma be güzel
Yapma bari sen,
Baştan beri sana sadık kalan birine bunu !
Söyleyebilir misin bana gerçek aşk’ın bu olduğunu ???...

Şükürler olsun şimdi,
İlk kez iyi huylu bir talihin şahsıma büyük bir ikramı oldu;
Bugün yüzüm de ki çizgiler bak eskisinden daha mutlu
Acıyla tanıştırdın çünkü sen beni dünlerin sevgisizlikleri sonucu
Acıyla sevişerek oynayacağım artık bu aşk oyununu….

Gündüz demedim, gece demedim
Ay demedim, yıl demedim
Seni düşüne düşüne,içimde ki sana ait senler nihayet kurudu
Kalmadı senden yana içimde unutulmak korkusu
Sendeyken her kaybolan ben’in içine,
Şimdi sil baştan yeni bir ben kondu…

Sonun da şans kapımı vurmuş oldu
Eski ruhumun yerine yepyeni bir ben gelip oturdu
Mukadderat dedikleri şey de galiba buydu,
Benim değil ama, senin aşkının başı sağ oldu !..

Ben, tıpkı benim gibi acılı bir ruhla,
Artık başını aynı yastığa koydu.
İki acı aşk arasında nur topu gibi, bir mutluluk doğdu !!!...
Ve bir zamanlar bana verdiğin tüm o “Hoşça kal’lar” şimdi senin oldu

Aşk bulaşır ve gider
sevgisiz sevgiden
Nedense sonrasında cam kırıkları gelir eteklerine
Toparlayamazsın
giden sevgili bir hiç bırakır ardından
Aslında hiç yanında olmamıştır
İnsan kendi yüreğinde hiçe dönüşür
Kırık hayata yerini bırakmıştır
İnsan acıyla sevişir oynar
zaman o acıyı alıp götürür
Yaran kabuk bağlar
Düşünürsün her yerde onun izleri vardır
bastığın toprak yürüdüğün yol hatta güneşte vardır sevdan
ve ardından kendini savunamazsın
susarsın yaralarınla hayat bulmaya çalışırsın
Sonunda yalvarmak kendi içinde kurtulmak istersin sevgisiz sevgiden
Sevdana değil kedi içindeki sevgiye hoşça kal dersin
yeni umutlara yürüyerek
Hocam inanın harika bir şiir içinde kendimi buldum
yok böyle bir şiir akıyor akıyor hayatın içine dokunuyor
çok güzeldi tebriklerimle
Emeğinize sağlık