26
Yorum
42
Beğeni
0,0
Puan
2873
Okunma

Sonbaharın kaderidir sarıyı giyinmek
Beni yaz desem
Kaç cümle eder ki varlığım
Her aşk kendi masalını yazdırır
Zaten ait değildik
Göçebeydik
Kaç Gönül’e girdik te
Hangisini dergâh edindik
Kime sorsan tanır beni
Adım hüzün
Kuru bir yaprağa bastığında duyulur sesim
Çiğ tanesine benzerdi düşlerim
Geceyle var olup günle son bulan
Yine keyfim kederli bu günlerde
İsyana tövbe edeli içime attım acılarımı
Kördüğüm boğazımda
Tadım tuzumda yok bu aralar
Yine avaz avaz susmak düştü payıma
Ne kadarmıydı darası
Acısı dinmeyen yokluğun kadar
Ne kadarını mı aldım
Darasını koyamadığım sevdan kadar
Nemi kaldı geriye
İlkini sen aldın Sonu bana kaldı
Adı nemi oldu hüznün
Tabiki yine sonbahar
Can Cezayir AYDEMİR