2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1714
Okunma
Bir kelebek yine kozasından çıkar
Bir çocuk yine şarkı söyler
Mevsim sonbaharı fısıldar
Sen gül,
Gülüşün,güneşim.
Denizin mavisi gibi gül,
Soldurma gözlerimde açtırdığın çiçekleri
Ne var bilinmez gülüşünde
Ama yine de, sen gül
Gülüşün,eşim
Kalbimdeki kelebekler gülüşün uğruna can verir
Bir yaprak savrulur umutlarımıza
Bir kuş kanatlanır, göçe doğru
ama yine de sen gül
Gülüşün,evim.
Varlığıma,can katan varlığına
En rasyonel duygularla
Şiir yazıyorum gönlümce
ama yine de sen gül
Gülüşün, geleceğim.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz