Ah keşke imkân olsaydı Mira ah keşke
Zaman mekân hiç düşünmez
Sırf sen üzülmeyesin diye
Tüm derdini doldurmaz mıydım ceplerime
Ah Mira, Mira!
Aldırma sen benim delişmen hallerime
Konu sen olunca
Akan sular donuyor gözlerimde
O an bir dokunabilsem diyorum ah
Bir dokunabilsem o eşsiz yüreğine
Ama nerde...
Sen gökyüzünde, ben yerde.


Ah Mira!
Bir diyeceğim var demiştim ya en son sana
Ve ardından uzun uzun susmuştum
Sorarsın sanmıştım ya...
Ne sen sordun, ne ben konuştum


Ben değiştim artık Mira, çok değiştim
Görsen şaşıp kalırsın o derece uslandım
Zamanı varmış demek her şeyin bir zamanı
Fazlaca geç kalsam da idrake
Neyleyim o gün bugünmüş Mira


Sözcükleri adam etme çabası boşuna
Bırak şimdi
Varsın bütün kelimeler kalsın ortada
Tut yüreğimden Mira
Hadi tut ve onu sıcacık yüreğinde avut


Hem bam telim çoktan unuttu beni
Bekleme ne zaman tazelenir diye
Her şeyden geçtim Mira
Yüzüm hüzne de bulaştı, sevince de
Varlığını da gördüm yokluğunu da
Dağlar kadar fark varmış arada


Ve hakkım yok biliyorum Mira
Ne dön demeye
Ne yeniden beni sev demeye
Sonun tekrarı olmazmış Mira olmazmış
Bunu sen öğrettin bana


Bak!
İlk defa söylüyorum, fakat sen yadırgama
Ben, benim işte
İçim sevgi yumağı dışım delice
Aç gözlüyüm Mira aç
Dünyaları verseler
Bilirsin, yine de doymam ilgiye
Hülâsa
Nankörlük diz boyu, söz sevgiye gelince….





NÜS