senden oldu kıyametim
fazlasını alma benden
önce toplayayım
kırılıp dağılan kalbimi
onarayım,yaralı kapakçıklarını
kal ki olduğun yerde
beni senden koparayım



gözlerimi arayıp bulayım
sevdaya düştüğü sokaktan
gel diyen acılardan
alayım günlerimi
bir fırın tepsisi gibi
bırakayım geriye
kimse nesin sormasın


belki senin yüzünden
huzurdan kovdu Tanrı
ileri giden adımlarımı
gerilere itekledi
güneş kaçsa da gözüme
karanlığı gösterdi


gör dedi neler var
senin sızından başka
nasıl yaşıyor insanlar
üstlerine üstlerine gelen
dört duvar arasında
sen de yaşa
sen de gör


gördüm her acının gramı farklı
bir sınav yeridir hayat
bir avcuna dolarken
diğerinden boşalır
bazen verir aldığını
bazen keyfince sürür


yaşadım kıyametinden önce
kıyameti
yaşamakmış
çırpına çırpına!..












22. 10. 2014 / Nazik Gülünay