26
Yorum
59
Beğeni
5,0
Puan
2543
Okunma

tam orada duruyordum
sokağın yanında
beni kaldırım taşı sandılar
yol kenarında uzayan serviler solgundu
üzerinde öten serçeler yorgundu
benim taşa kesmiş halimi anlamadılar
bir insan ne kadar çok ölebilirse
o kadar ölüyorum
bir şehir nasıl yerle bir olabilirse
öyle çok enkazım
ayakkabı boyayan çocuklar cila atıyor suratıma
mendilci kızlar temizliyor sümüklerimi
bir yankesici
delip geçiyor hain bıçağıyla kalbimin içini
bilmiyor
ceplerimde sadece isimsiz şiirlerim var
yerle gök arasında bir yangını yaşıyorum
yandıkça savruluyor küllerim
devletin kapısında açlığım
caminin avlusunda annesiz bebek
kerpiçten bir damın altında kalan yoksulluğum
birazdan ölü soyucular
cesedimin kurtlarını dahi çalıverecek
tam orada duruyorum
sokağın yanında
bari
sen beni kaldırım taşı sanma
bugün günlerden cumartesi
analar daha çok kanar
bu yüzden
en kutsalın olan annen gibi sev bugün beni sevdiğim
buna çok ihtiyacım var...
Sev_tap