14
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
2534
Okunma

Herkes kendi iç dünyasındaki savaşlardan galip çıkmayı öğrenmelidİr önce, yenik
düşmemizin de insanlaştıran bir duygu olduğunu bilerek...
Kasıklarımızda ihanetin döngüsü olan bir yaşamak kadar ölüyoruz,kendi yarattığımız
depremlerimizde...
Herkes kendi çocukluğundan geri alsın kirlenmemiş ellerini,
Ve herkes kendi köyünün kirlenmemiş sularında arındırsın kahrolası suskun dillerini..!
ters perspektif yağlı boya tablo misali
iki bacağının arasından bakan
bir çocuk gibi
asılı kalıyorum bakışlarında
bakışlarımı hiç sorma
ve hiç anlamaya çalışma
zamana çivilenmiş
bir hiçlik olarak algıla
tren yolları geçebilir o an
kuşlar uçabilir
devrilebilir bir evin bacası
keskin bir kış gecesinde
yalın ayak bir çocuk
koşabilir karların içinde
sobanın üstünde
bir çaydanlık kaynayabilir çıldırasıya
bir anne göçebilir sonsuzluğa
üstü örtülebilir
beyaz ve soğuk
sen
sana bakışlarımı
zamana çivilenmiş
bir hiçlik olarak algıla
anlama
hiç anlayama
neler büyüttüğümü
neler yaşattığımı
ve neleri öldürdüğümü
bir çift elâda…
Sev_tap