Yüreğini yüreğime yamayalı
Dikiş tutmaz açtığın hiçbir yara
Kimyası değişti tüm hücrelerimin
Sesimde yarım asrın yorgunluğu
Senden sonra
Eskiyen yüzümün çizgilerinde konaklar,
Hüzne hüküm giymiş tüm aşıklar

Gelen sen misin?
Çalmana gerek yok ki kapımı
Sen hep bana destursuz buyurdun
Son kez otur yanı başıma
Bana yokluğun resmini çiz
Yada susun sesini duyur
Yada sus otur


Sınanmamış yapbozlara benzer gelişlerin
Çözümsüz kalır yenilenen gidişlerin
Ardında kırıntılar bırakarak


Eteğinden günahlarını silkeleyen
Tövbelere el açmış bir k/adını zikreder lal dilim
Güne sabırlı karanlıklar gibi duyulmaz sesim


Yinemi sen geldin
Son bir sigara daha yakmıştım oysa gidişine
Nefes nefes salıyordum dumanını gelmişine geçmişine
Yüreğime sapladığın kalemimden
Bu son şiirim sana
varsın buda seni yaralasın en derininden
Satır satır beş para etmeyen varlığına armağan

Hadi bi zahmet

Kırk yıl hatırlık bir kahve yap gelişine
Gömeyim seni telvesine
sen kal!!!
eyvallah diyorum gelişine
son kez bak yarattığın eserine
sen kal bana müsaade
Eyvallahım yok artık gidişine.

Can Cezayir AYDEMİR