Çok özledim diyorsan,beni yürekten çağır,
Şehrinize karanlık çökmeden geleceğim.
Sanma ki geceler kör,sanma duygudan sağır,
Gözlerinden yaşları dökmeden geleceğim.

Geleceğim o şehir güneşten uzak olsa ,
Geleceğim yollarda bin türlü tuzak olsa
Geçit vermez dağların boranı,sazak olsa,
Şardağı’nın şafağı sökmeden geleceğim.

Hasretinle erirken yüreğim yavaş yavaş,
Bitti artık ruhumda süren amansız savaş.
Gündüzlerim çaresiz,gecelerim bir ayyaş,
Çaresizlik boynumu bükmeden geleceğim.

Gönlümdeki bu sevda,ateşlerken kanımı,
Çileler amansızca sarsa dört bir yanımı,
Uğruna kurban diye,adadığım canımı,
Azrail bedenimden çekmeden geleceğim.

Biliyorum gözlerin uzaklara bakıyor,
Baktıkça gözyaşların ılgıt ılgıt akıyor.
İşte beni bu halin kahrediyor,yakıyor.
Bekle beni şafaklar sökmeden geleceğim,
Şehrinize karanlık çökmeden geleceğim.