Seneler geldi geçti,ömür bitti ben bittim.
Gecenin sonundayım,bir tek sabahım kaldı.
Gerçeklerden hep korkup,hayal peşine gittim,
Gök kubbenin altında,bir nefes ahım kaldı.

Dost yüzlü gönüllerde,yıkık bir viraneyim.
Ey sevgili aşkınla,deliyim divaneyim.
Gücüm tükendi artık,yorgun bir pervaneyim,
Erenler dergâhında,gönül semahım kaldı…

Yürek hep isyan etti,zamanın cilvesine,
Kırk yıl hatır bağladım ,kahvenin telvesine.
Kalemimden ses verdim,bir yarin gül sesine,
Dilimde dua dilek,birde eyvahım kaldı.

Ne cismim kaldı benim,nede kütükte adım.
Ne bir nefes huzurum,nede ağzımda tadım.
Orda burda hatıram,gözlerimde muradım,
Telleri kırık sazım,paslı silahım kaldı.

Dostlar bir bir çekilir,geceler arar beni,
Ne acılar ağlatır,ne hayat yorar beni.
Mezarımda toprağım,sım sıkı sarar beni,
Başımda mezar taşım,birde günahım kaldı.

05.12.2011 Ahmet KURNAZ