hiç vakti ölçtün mü kirvem geçip de gidişte yıllar
ne hikmetse gördüklerim yürek inlemesi neden
ortada riyalar döner ucunda az bir ekmek var
ayakta durmak uğruna tüketilir nice beden
yüzüne tükürülmez-in çekilmez oldu elinden

nefsin doymaz oburluğu parmak basmaz ki yaraya
cebi doysa gözü doymaz ar ve edebi almayan
sömürü çarkı hep döner ruh-us tutulur çıraya
kim ne yaparsa da yapsın köşe başı ona ayan
içi çivi gibi oyar dayana bilirsen dayan

eğri doğruyu bilmez ki büyüttükçe büyütürler
alışagelmiş kıymettir gurur kibir onda etken
umurun da bile değil sen-ben hep kâr öğütürler
akla gelmez bile ölüm her zaman onlara erken
tüm yolları da açarak hep giderler pupa yelken

kim altından kalkabilir obur ve hasuttur devler
kök söktürür temeline medet ya Allah demeden
düş tohumu çürütülür robotlaşır tüm gönüller
bir yüz gülsün de görelim el ve kol bağlı demezsen
hile ile yutturulur sonu açlıktır yemezsen

sığınırsın aşk sevgiye insanlara biteviye
kimseden tek bir menfaat umuş ta hiç istemeden
yanaşılır hayırlara koşarak kardeşiz diye
uzatılır el bayram da vurun davullara derken
omuza yük olur herkes rotadan çıkınca dümen

beklersin hep heyecanla umuda yolcu kurgunla
bir bakarsın yutmuş seni son demde yakalar siren
hâd dişli çakal sürüsü o an tepende vurgunda
felek çarkını kapar sen yol ve yordam bilmeden
küçük bir serçe gibiydin seni sırtlanlar yemeden

kaldır başı gör gerçeği ne oldu düşünce meşke
bir ömür tükenip bitti Allah yoluna girmeden
elde avuçta ne kaldı dilde ki eyvah tan başka
her gördüğün bir değişken cin işi aynı serüven
yap boz tahtası her bir şey bir nur doğurttu mu eben




(14.10.2014) AZAP…