Rüzgar değil ki yâr, başımda esen
Sevda yelidir bu, anlamıyorsun
Dilimdir lâl olan, dudaktır susan
Sevda selidir bu, anlamıyorsun

Her gönül arıyor, kendine bir eş
Hele neler çıkar, yeter ki bir deş
Bir yanan dağ olur, yürekte ateş
Sevda çölüdür bu, anlamıyorsun

Dalından bir bülbül, nasıl uçtu bak
Çiçekler kokusun, coşup, saçtı bak
Gönül bahçesinde, al, al açtı bak
Sevda gülüdür bu, anlamıyorsun

İflah olmaz imiş, hasreti çeken
Sürekli batarmış, bir çakır diken
Benim; ey sevgili, ufuğa bakan
Sevda yolu’dur bu, anlamıyorsun

Şansım olmadı ki, sevdadan yana
Berceste dize de, gizlidir mâna
Şu billur kadehte, sunulan râna
Sevda, dolu’dur bu, anlamıyorsun

Uzak diyarlardan, dönmezmiş giden
Ne aşklar yaşanmış, bilsen eskiden
Kleopatra’yı, aşka sevk eden
Sevda Nil’idir bu, anlamıyorsun

Lüzumsuz bu sevda, bak âyan beyan
Olmalı her sevda, takdir’e, şâyan
Gizliden gizliye, saçım okşayan
Sevda eli’dir bu, anlamıyorsun

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

LÂL: Dili tutulan, konuşamayan, dilsiz
UFUK:Gökle yer’in birletiği gibi göründüğü yer
BERCESTE: Şiirdeki en güzel dize
DOLU:( Bade)-İçki mey, aşıkların rüyasında içtiği içki-şarap
BİLLUR:Kıristal, cam
RÂNA: Güzel olan göze hoş görünen
MÂNA: Anlam
ÂYAN BEYAN: Alani, ortada, herkesin gözü önünde olan
ŞÂYAN: Uygun, yakışan, layık