Hazan mevsimine yaklaşıyorken
Eylül’de; ben solmak, istemiyorum
Kumrular misali bekleşiyorken
Acıya bent olmak, istemiyorum

Oyuncağı olduk, âhd-ın, âman’ın
Sarardı kurudu, kalpte gümân’ın
Ömrümden çok şeyler alan zaman’ın
Geçmişe kin dolmak, istemiyorum

Tutkunu olmuşum, albaz gülü’nün
Gözlerim esiri, oldu yolunun,
Bitap, bir haldeyken, ben sevgilinin
Sevdiğini bilmek, istemiyorum

Sarının tonları, yaprakta, dalda
Fer, tâkat kalmamış, kırmızı, âl’da
Özlem yarasıyla, perişan halde
İstemsizce gülmek, istemiyorum

Gönlün; ayaz tutan, kara kışından
Sislenen, puslanan, hayal düşünden
Kuru yaprakların her gün peşinden
Mutluluğu salmak, istemiyorum

Bak ömür geçiyor, hoş riyalarla
Pembe düşünceyle, boş rüyalarla
Kem sözle, kızarak, beddualarla
Yar; âh’ını almak, istemiyorum

Sahte sevda satan loş güzellerle
Başımı döndüren, aşk uzellerle
Koşmayla, ağıtla ve gazellerle
Dert sazını çalmak, istemiyorum

Lüzumsuz nazını, kahrını, çekip
Çorak topraklara, sevdalar ekip
Her gün, her gün böyle yollara bakıp
Ak saçlarım yolmak, istemiyorum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ