Sonra
bir hüzün geldi,
oturdu yanıbaşımıza
Sustu davul zurna,
sustu gün
İsyanı başladı
dar zamanlarımızın
Sonra
battı gemilerimiz
göğümüzde
Üşüdü yüreklerimiz

Sessizliğimizde
gülüşlerimiz bıraktı bizi
Bir huzur
bindiği dalı kesti
Gözlerimiz küstü
gözlerimize
Bir nehir
sularından vazgeçti

Karanfil kokusunda
yaşanmışlıklar
kaldı geriye
Ölüm uykusunda
sevişmeler
Sevdalar kaldı
yaşanmadan
kaldırılan sandıklara
Bir de
kucaklar dolusu
sarılmalarımız

Sonra
bir damla yağmur düştü
dudaklarımıza
Bir parça acı,
biraz da hüzün
Bulutlar kaldı üzerimizde
kederlerini dökememiş
Güneşler kaldı
kızıllığı gözlerimize düşemeyen
Ve biz kaldık
iki başımıza
sokaklarımızda

Sonra
sustu sevdalarımız
dindi korkularımız
Usul usul yıkıldı
kağıttan hayaller
Tam alnından vuruldu
kurulu düşlerimiz
Ve aşk
sessizce
bizi
terk etti.