0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
964
Okunma
Niye anne ile baba hep bayramda hatırlanır?
Evlatlarına en güzel yar değil midir analar?
Vuslat düşü hep mi kalbi kanatır?
Soğuk kış gecelerinde üzerimizi örten,
Şefkatli bir yorgandır babalar.
Değeri bilinmez ilkin,
Sonra gidilip mezar taşlarında ağlanır.
Gecenin zifiri karanlığında bir adam vurulur.
Faili meçhul sayılmaz üstü açık tabutların cesedi.
Sazın sözü hep mi dertli olur.
Cefası geceye kalır hep gözyaşların.
Artık yaşamak boşuna kalbim.
Ne tadı ne de tuzu kaldı o eski bayramların.
