0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
759
Okunma
Gecelerin bile tadı yok senden uzakta,
Uykularım kaçıyor gece yarısında.
Zamanın bile geçesi yok bugünlerde,
Kavuşmamıza hep bir engel var.
Yıllar dün gibi aklımda,
Sanki ilk gün hiç geçmemiş gibi.
Elemli bir keder var omzumda ,
Atıyorum kendimi sokaklara.
Plastik güller satıyor bir teyze;
Bir tane alayım diyorum.
Sonra dur diyorum kendi kendime
Ne sen varsın ne de güller gerçek.
Geçiyorum önünden bir çocuk çaresizliğiyle.
Gece yerini aydınlığa bırakıyor.
Sokaklar daha bir çıplak oluyor.
Gece üstünü örtmemiş gibi gündüzler’im.
Kan revan içinde kalbim.
Soluk alamıyorum.
Ölü çocukluğumun geçtiği yollardan geçiyorum.
Yollarını gözlerken yaşayamadığım çocukluğum.
İp atlıyorsun çocukluğumun bahçesinde.
Bense öldüğümle kalıyorum.
Alnım da bir not;
Seni seviyorum kaderim...
