Kendi elinle büyüttüğün çiçeğin
gözlerinin önünde erimesi mum gibi
gözyaşlarının fayda etmediği görmek
ama olmakla eş değer
kim nereden bilecek göğümün karanlığını
yıldırımlar düşer gönlüme her vakit
susamış dudaklarımda çölden kalma kuruluk
varlığıyla anlam bulduğum hakikat
nicedir perde koyar önüme
gözüm görmez her şeyi görenin imtihanını

İsyan değil haşa
her çocuk bir şarkıya benzer
nakaratın orta yerinde yerinden edilmiş
her çocuk için göğüm karalar giyer
ey semih olan Allah’ım
feryatımı uhud duysaydı
okçular ayrılmazdı yerinden
feryadımı duyan sensin
sen dilemezsen hiçbir şey fayda vermez
dile ey kadir olan Allah’ım
kayalıklarda ot bitsin
gün doğsun kalbime
çiçeğim ölmesin
gönlüm yaşama küsmesin


kederim kaderimden büyük değil amma
derdimi nil’e döksem taşar koca nehir
ey gafil nefsim beni kölen sanma
dilimden kalbime düşen her zikir
senin ateşte yanman içindir
Yarabbi beni mağfiretten yoksun kılma

Dile döktüğüm bildiklerin
bilmediklerimi bildir ey mutlak güç
bildir ki verenin de alacak olanın da
sen olduğuna
kalbimde şüpheye zerre yer verilmesin