1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
957
Okunma
durgun sular gibi yüreğim
içimdeki sensizliğimle başbaşayım
soldu gözlerimin feri yokluğunda
isyan nöbetleri içindeyim
sorma bana neden niçin diye
muhtacım koşulsuz sevgine
bir düşün bir anla beni
seni ne çok sevdiğimi
çıkarma aklından dursun bir köşede
yaşanmamışlar yaşandı bu sevgide
ömür geçiyor beyhude
tüm düşlerim seninle
küçük bir dünya kurdum ikimize
nasıl da aşinaydım gözlerine
gezdirme beni korku tünellerinde
etme beni mahrum
ne kendinden ne de sevginden
ömür çalma ömrümden
sen de biliyorsun seni sevdiğimi
naz etme özletme biriciğim
bırakma beni tek başıma
su katma pişmiş aşıma
tüm korkular bizden uzak olsun
istemem gölge düşmesin aşkıma ...
Refik
08.10.2014
İstanbul
Şiirin sahibi
Cevap Yaz