Bir gitarın içinde saklanır bayram sevinci
Çocukluk bağırır çığlık çığlığa
dakikaların dibinde dolanır
atlı karıncalar ,dönme dolaplar
atlar ve yolculuklar ...



Büyülenmiş bir ceylan gibi
bakar zamanın dalları arasından.
kan ter içinde kalan bilinmez yüzler...



Unutuluşun parmaklarında yuvarlanır
ünleme zorlukla dayanan acımasız kelimeler.
Dalgınlığın camlarını titretir hırpalanmış saatler.
kovanını arayan arı gibi oğul verirler...



Düğümlenir boğazında yumruk olur
dudaklarından öper ölümü tınısız öksürük.
tokat olur suratında patlar acıları eviren şiir...



Neşesi yağmalanır tüm bayramların
bunca kan dökülürken
ruhlar bu kadar uçup gitmişken
Gebertme bayram beni
Bir mahkumun verecek neyi olabilir ki size?
Özgürlükten söz etmekten başka...
Kapı kapı dolaşan çocuklar
verin öpeyim ellerinizi
Belki bir şeker verirsiniz bana...



Bugün bayram parlamıyor gözlerim
su sızıyor şimdi coşkumun alevine
İmgelerin ininde hüznüm
Kucak görmemiş çocukların anısına
karanfil ekiyorum direnen yüreğinize
utanç dolu yaşamın imbiğinde
yoldaşınız olsun umut...



Kelimelerim üşüse de;Siz üzülmeyin
maviye boyadım çocuklar,tüm günahları
İlkel bir gümbürtünün boynunda
her iç çektiğinizde yorulsun diye gelecek...



Ferda Özsoy


Şiirimi günün şiiri seçen Edebiyat Defteri seçki kuruluna çok teşekkür ediyor saygılar sunuyorum efendim.Değer veren yürekleriniz var olsun...


Dostlardan inciler
*

04 Ekim 2014 Cumartesi 18:22:33

“Bir gitarın içinde saklanır bayram sevinci
Çocukluk bağırır çığlık çığlığa…”
Üstelik buram buram silahlarla saldırırlar dört bir tarafına!...
“Atlı karıncalarla, dönme dolaplarla”
Kıstırırlar canını seni bir çocuk parkın da
Ve mutluluk payını ister senden kaybetmiş olduğun her hatıra…

“ünleme zorlukla dayanan acımasız kelimeler.”
Sonun da düşlerinin yırtıp damarlarına yerleşirler
Çocukluğunu taşıyan takvim yapraklarına tutuşturup
Eski yaşanmışlıklarının tüm küllerini yüreğine serperler !...
Katilin senin hiç hesapta yokken
Çocukluklarından firar eden bugününe saklanan O ünlemler !...

“Gebertme bayram beni”
Kimsenin işine yaramazsın, kimseyi yok edemezsin asla !
Öldüremezsin kimseyi benim kaybolan o hatıralar silahımla
Her bayram yalnız sahibinin hatırasına asılır unutma ?
Yok olursun sen, sahibin seni kendin de yaşatmadıktan sonra
“Bir mahkumun verecek neyi olabilir ki size?” hem
Özgürlükten söz etmekten başka...”

“Kucak görmemiş çocukların anısına
karanfil ekiyorum direnen yüreğinize
utanç dolu yaşamın imbiğinde
yoldaşınız olsun umut...”

Okudukça üşüdüm şiirinin bu kısmını
Üşüdükçe de titreye titreye okuduklarımı,
İçime sindirmeye koyuldum
Reçetenizi yüreğime doğru doğrulttum
Ve öylesi bir “umudun yoldaşlığı”
Bir de ona okuttum !...

“Kelimelerim üşüse de;Sen üzülme
maviye boyadım çocuk,tüm günahları…”
Artık düşünme,
Bayramsız geçecek bayramları
Mavi olacak bundan sonra sizlerin hayatları !...

Gerçek bir bayram şiiriydi !
Duygulandırdı, düşündürdü, biraz kül, biraz duman etti
Giderken yüreğimize İZ etti !
Tebrik ediyorum bayramlık yüreğinizi !!!...

Onatça


Yorumları ile her zaman şiirlerimin önüne geçen güzel insana çok teşekkür ediyor saygılar sunuyorum...