“Hasretin Bana Şifa !...”
Giremedim şiirin kapısından bu muazzam imlayla !
Kurudu ruh dilim ve ruh damağım,
Çarpıldım ruhunuzun yarattığı cümle oyununa
O en zor duyguyu yükleyip yürek dağarcığıma
Bir müddet donup kaldım şiirinizin kapısın da
Dolmuştu duygu dağarcığım bir cümleyle daha
Sığmıyordum artık şiirin o anlam mahşeri koridorlarına !
Soluklandım biraz şiir kapısının dışın da…

“Aslandan, ceylandan bana ne
Hasretin bana şifa
gözlerimi bu kadar karartmışken... sevda!...”

Konuşuyordu kalem mucizelik bir sıfatla
Kararmıştı gözler bir “Sevda” uğruna
Bir fare gücün de oluyordu aslan ilk defa
Ceylan gözlerin ise,
Hiç bir eser kalmamıştı o ulvi bakışların da
Varsa yoksa,
“Hasretin bana şifa !...”

Sele kapılmış gidiyordum sersem gibi çıkıp aynı kapıdan sonra
Dağılıyordum şiirin diğer yürek uydusu satırlarına
Bulamadım kıta aralarında bile üstü boş bir dulda
Koca bir kışlık ıslaklığı,
Bir şiirle ıslandım devamını okuduktan sonra !
Zaten sırılsıklam olmuştum şiirin kapısın da
Sele kapılmış gördüm kendimi şiiri bırakınca arkamda...

Doydu bugün ruhum şiire sayeniz de fazla fazla
Öyleyse Allah kerimdir yarına !...

Kutlarım !
Sayın şairi şiir adına !
Engin mutluluklarımla !!!...



Onatça tarafından 10/2/2014 2:15:44 PM zamanında düzenlenmiştir.

Ah şairim , sevgili hemşehrim, aşk öyle âmâ yapar,
öyle kelebek gibi ateşe atar insanı .

ama iyi ki Rabbim o duyguyu bize vermiş .

aşkı da serveti de istediğine veriyor .
ne mutlu onu yaşayabilene .


"aşk aşk yüzünden ızdıraba kul oldum
ömrüm böyle tükendi , ne kadar zalim yıllar "

Erkin Koray dinlemeli şimdi .

Ki bu şarkı yapılan tüm şarkıların daha hâlâ önündedir .




Sevgimle.