BEN SENİ DUYGULAR ÖTESİ SEVMİŞTİM
Yüreğimde küçük bir çocuktun sanki,koşuşturan
Okşamalarımın köşe kapmacalarında saklambaç oynayan
Gözlerini gözlerim,sözlerini yeminlerim bilirdim
Ben seni öyle,böyle değil,duygular ötesi sevmiştim
Yağan rahmetimdin,ıslak,ıslak kurak gönlüme düşen
Yeni doğan sabahımdın,yıldızsız gecelerime küsen
Mısralarıma sığdıramadığım gül kokulu şiirimdin
Ben seni öyle,böyle değil ,duygular ötesi sevmiştim
Dört mevsimimde açan yegane solmayan çiçeğimdin
Temmuz güneşinde bile içimi ferahlatan serinliğimdin
Ben kendimi hep sende bulurdum,hep sendeydim
Ben seni öyle,böyle değil,duygular ötesi sevmiştim
Sevdanı nakış gibi,ilmik,ilmik gönlüme işlemiştim
Seni kendime bir dost,yoldaş,bir rehber bilmiştim
Mutluluk iksirini ilk kez senin elinden içmiştim
Ben seni öyle,böyle değil,duygular ötesi sevmiştim
Sen hayra yorduğum tek düşümdün,uykularımda kucakladığım
En güzel yaşanmış anımdın,mazimde itinayla sakladığım
Geleceğimdin,bu günler arefesinde,özlemlerle beklediğim
Ve ben seni öylesine değil,duygular ötesi sevmiştim.
Abdurahman Güngör.