Hayatın yollarında hep mi yanlış yaptım ben
Biraz patinaj yapsam etraf seyirci doldu
Derken korku içinde yanlış yola saparken
Anladım en başından asıl zor olan yoldu
Gözyaşımın selinden göremezken önümü
Silerek döküleni değiştirdim yönümü.



Hasar var mı diyerek inip kendime baktım
Biraz kırık bir gönül biraz kaykılan gözler
Derin bir soluk alp hemen sigara yaktım
Geldiğim yola döndüm duruyordu o izler
Yavaşça çalı ile süpürdüm yollarımı
Yorgun düşen bedene doladım kollarımı.



Kapatsan dedim birden boş odaya kendini
Çıkmasan dışarıya herkesten nefret etsen
Taşsan olduğun yerde yıkıversen bendini
Yormadan o ruhunu bu yolları tüketsen
Okşadım yüreğimi usul usul hırladı
Duygular şahlanarak boş odadan fırladı.



Yavaşça geçtim yine direksiyon başına
Çalıştırdım özenle tekrar serildim yola
Artık takılsam bile engebeli taşına
Hemen sapmayacağım ilk gördüğüm o sola
Önce durup, düşünüp bakıp tercih yapmalı
İnsanlar tecrübeyi hatalardan kapmalı.


Ayvazım DENİZ