Zaman hasret..
An ise sensizlik..
Gecenin en çelimsiz hali..
Bense özledim seni..
Herkese ve herşeye rağmen..
Kendimden geçercesine..
Kendimden gidermişcesine..
Her gün bir hücremin öldüğünü hissederek..
Kanımın çekildiğini hissederek..
Nefesimin tükendiğince ..
Özledim seni..
Özlemlerin en tarifsizinden..
Sınırsız..
En dayanılmazından..
Her sensizliğim varlığını vuruyor şakağından..
Yokluğunda kalan harflerin ardından bile
Çaresiz bir iç sesin ayak seslerine gebe gecem.
Aslında yavan bir harf kalabalığının arkasına saklanıyor
Sensizlik ve yalnızlığım..
Aklımın isyanlarındayım..
Yüreğim sensizliğin yorgunu sanki..
Ama
Yine de sevmenin en güzel haliyle..
Yoksun yine be sevgili..
Yüreğimin bulduğu bahanelerdeyim yine..
Ruhum hasretinin vuruşlarına yenik..
Ellerimse boşlukta.
Yokluğunun efkarı etrafımda duman altındayım...
Her yer karanlık..
Her yer zifiri şimdi..
Ben seni özledim sevgili..
Özledim.