Ne demişti şair;
Gözden ırak olan, gönülde rakı oluyor...

Rakıya su katmadım ben senden sonra,
Bazen göz yaşlarım sulandırdı,
Bazen sek,
Ama her zaman tek içtim.

Gözden ıraktın, gönlüme rakı oldun.

Sarhoştum her gece, param yettiğince,
Daha az acı çekmek için ya da öyle sandığımdan,
Yaramadı hiç bir şeye,
Yaram adı sendin,
Yarama bastığım rakı.

Gözden ıraktın, gönlüme rakı oldun...

Yağmurlar yağdı her gece bu şehre,
Her gün karanlık,
Gün 24 saat gece,
Her gece sarhoştum işte.

Gözden ıraktın, gönlümde rakı oldun...

Özlem ağır bastı her geçen saniye,
Her saniye bin sene,
Her acı bin işkence,
İçtiğim rakı hafifletti acımı,
Eh işte, o da bir nebze.

Oysa...

Oysa ne çok sevmiştim ben seni,
Ne çok muhtaçtım nefesine,
Sesine,
Kokuna,
Tenine...

Kader dedim kimi zaman,
Kimi zaman sövdüm kadere,
Sarhoştum lan işte,
İçtim her gece...

Gözden ıraktın, gönlümde rakı oldun,
Sen dedim içtim,
Resmine baktım içtim,
Sesini düşündüm içtim,
Gülüşünü hatırladım içtim,
Ağlayışını hatırladım içtim,
Sonra gidişin geldi aklıma,
Yine içtim.
Sarhoştum her gece,
Sarıp hoş etmeni hayal ede ede...

Ömer ERASLAN 22.09.2014. 00:23