1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
930
Okunma
Bembeyaz sayfaları kararttım...
Mevsimler geçti,yaprakları sararttım,
Gökyüzüne şiddet,yeryüzüne gözyaşı bıraktım;
Gün geldi nefretle doldum,dolu dolu yağdım,
Sert sert estim,ağaçları kökünden koparttım,
Sevdayla çıktım yola,nefretle uyandım,
Kandım doğan güneşe;
Batmaz sandım...
Battı,battı işte...
Gizlendi dağlar ardına,
Soğuk bir dünya bıraktı bana,
Kaskatı kesildi kalbim,
Çomak kaçtı ufkuma...
Rengarenk açan gökkuşağı;
Yok artık..
Simsiyah perde çekildi semaya,
Kilit vuruldu ve tozlu rafa kondu hayaller,
Havaya karıştı acı,bulutları sardı sancı,
Zengin oldu garip hancı,
Pahalıya patladı kefaletin,
Sayende kucağına düştüm sefaletin.
Derken,anladım ki;
Sensizlikmiş ilacı esaretin...
"Sen yoksun;
Ben varım artık!.."
Mert KAPLAN...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz