En devrik cümlelerin gizli öznesiydi gözlerin,
Tüm isimsiz şiirlerin baş kahramanı,
Tüm göz yaşlarının tek sebebiydi ismin,
Ve
Tüm terk edilişlerin baş zanlısı...


Bekleyişlerle dolu gecelerin en güzel umuduydun,
Yağmurdan sonra çıkacak gökkuşağı,
Oruçtan sonra iftar,
Mahkumiyetten sonra ki özgürlük...
Ve
Hiç gerçekleşmeyecek denilen duaların gerçek oluşuydun,
Ya da öyle sanılan bir hayal...

Tüm faili meçhullerde baş zanlı,
Tüm öksüzlerin yetim kalışı...
Ve
Yarın adına duyulan tüm umutların yok oluşu...

Oysa;
Bir sokak köpeğinin bir parça kuru ekmeğiydi sana olan muhtaçlığım,
Öksüz bir çocuğun anneler gününde anne kokusu,
Bir babanın evladını toprağa verirken ki göz yaşı,
Sen var ya sen,
Sen bir erkeğin hıçkırıklarla gözlerinden akıttığı göz yaşlarıydın.
Anlamadın,
Anlatamadım,
Ya da anlamak istemedin.
Bilmiyorum.

Hiç bir pişmanlık geri getirmez geçen zamanı,
Hiç bir sarılış,
Hiç bir koku,
Hiç bir öpücük,
Geri getirmez akan yaşları.
Biliyorum.
Sen benim meçhule gidecek cesedimin, FAİLİ,
Ben, yarını olmayan bir berduş,
Ben Kimsesiz Amca...

Ömer ERASLAN 15.09.2014 23:45