Neden se geceler hiç gecikmiyor bu şehirde
Yüzüne benzeyen bir hüzünle geliyor
Siniyor akşamlarıma
Söndü ya yüzümde ışık
Bundan sonrası gece
Tek ve sessiz
Kaynayan bir kazan gibi fokurduyor göğsüm
Sis basar suları yükselir yüreğimin
Ve çatıktır kaşlarım bir kilit gibi



Bu gece de şeddelidir yalnızlığım
İçimden kayıp şehirler geçiyor
Aklım nicedir firarda
İçimde kıyametler kopuyorsa
Boşuna değildir elbette çıldırışım


Kapadım telefonu da
Hazırım eksik yanlarımla tüm yalnızlığa
Artık uzaktan gelen müziği de dinlemiyorum
O hep yalnızlık şarkıları söylüyor zaten
Kendi türkülerimizden habersiz
Tarafım belli şimdi
Acıdan yanayım
Zaten hayatı da yananların ağzından öğrendim



Oysa ne çok isterdim gözlerimi açtığımda
Önce sen karşıla beni bakışlarınla
Unutmuşum işte senin de etten kemikten olduğunu
.............
........
....
Ulan yalnızlık kanserden de betersin
Beter



Sorana dağlarımı duman almış diyorum
Kuruttuğun çöl yanım sende kalmış diyorum