Sorma bana geçen mevsimleri
Sorma sonbaharları
Ansızın gelip geçti kapımdan
Yollar uzundu ve belkide iğreti
koptu köprünün bağı geçerken
Uzun yol kuşatılmıştı
Sabır taşları çatladı
Bir deli ormandı yürek,
Bir kalabalıktı bir müddet sonra dağıldı
Gün ağardı, ağardı saçlar
Şafak yıldızına kandı ağıtlar


Bilinmez dağların ardında kaldı
Umutlar
Sen ay karanlık gecelerin şavkısın
Zindan delen gecelere inat
Günümsün, gecemsin
Toprağımsın
Canımsın, Vatanımsın
Koynunda ilk yazlar geçti bitti
Bak hazan mevsimi
Yine hasretler dizi dizi
Uyuklayan gurbet geceleri sinemde taht kurdu
Hiç kımıldamıyor
Uysal bir çocuk gibi


Gel sen benim hasretim ol yine
Gel
Masamda bir bardak su
Mavi gökyüzünü bir kilim ser
Toprağını gökyüzüne ört
Vazoya koy
Ağaç köklerini
Ters çevir çiçek yerine dursun
Dursun hayat kollarında
Yolun benim yolum olsun
Yolun ay ışığı
Seher vaktinde
Uyanan gün


Selam duran serçe
Kozadan fırlayan bir kelebek
Ansızın geçip giden yıllar
Kızıl güz gülleri
Yol boyu kıvrıla kıvrıla akan ırmak
Bir sevdanın adını yazdığın su
Nasılda eriyip kayboldu
Bir tutam tuz du
Bir tutam şeker
Suya atılan
İlkbaharın tadı unutuldu..


Yalan her şey yalan
Doğumla ölüm arasında yaşanan
Hükmü yok sevmelerin sevilmelerin
Tedavülden kalkan bir banknot
Son seferini oynanan bir oyunun
Mızıkçılığın da ki,
Yenilen çocuk gibi
Oyun bitmeden oynamıyorum
Diyebilmeyi istemek
Pata olmak
Artık her şey bitti
İlkyaz
ikindi hüznü
Başka baharlara açılan yelkenlerde
Gemiler sefere indi.