Sen yaşanılmamış bir sevdanın adıydın bende
Yıllar yılı aşkının tohumunu ektim hep yüreğime
Bir gün gelir de karşıma çıkarsın diye
Umulan ve beklenen bir yolcu emsali

Gecelerin sönmez hüznü titrerken yüreğimde
O ıssız ve zifiri karanlık tutsak gecelerde
Çıkagelen bir perinin can veren nefesinde
Bulmak ümidiyle hep bekledim seni

Çıkarsız ve sahipsiz bir gönlün isteğine
Bir ışık yakmak çok mu zordu sence
Nefsinden vazgeçip aşkta kazanmak yerine
Bir dünyayı seçtin ki her şey kirli

Anlamak istemedin ki yüreğimdeki cemre
İlkbaharı başlatır gibi düşerken yüreğime
Ve doğa misali can verirken bu bedene
Sadece yaşatmak istemiştim hayalimdeki sevgiyi

Dönmek vakti geçti istemiyorum artık gelme
Yalnız gecelerde dilime gelse de o kelime
Seni seviyorum diye haykırmak yerine
Yüreğime gömeceğim aşkımı
Mahşerde diriltmek üzere
H.AYDOĞDU