3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1109
Okunma
Görünmez prangalarla bağlısın hayata
sen bir sarmaşıksın.. gidemezsin.
köklerine tutunmuş gül demetleri büyür seninle
kendinle beraber onları da kesemezsin.
Durup ben yaptım diyorsun bunları
ben inşa ettim.
toprak inanmıyor.
su; benim diyor kaynağı.
sadece güneş inanıyor sana..Biliyor
her gidişinde karanlığa direniyor köklerin.
Haykırıyorsun toprağa
-verimli topraklarda kendiliğinden büyür çiçekler
kibir senin işin.
Ve dönüyorsun kendine
-sen yağmurlu şehirlerin sarmaşığı değilsin
bu yüzden sen kendi gözyaşınla hayat verensin.
Koru gövdeni. Sen olmasan
kuşlar da gelmez.. sevmek senin işin
sen öyle ardına bakmadan gidemezsin
gülleri fırtınaya feda edemezsin.
m-jgan
5.0
100% (9)
Cevap Yaz