sık sık gelen ağlamak isteğinin
içimi oyarak inen gözyaşlarımın
durmadan dudağımı kemirmenin
ve her yaşadığım hüznü dürüp katlayıp
içerime aktarmanın
doğal olduğunu söyleme


direk gibi taş gibi bağlantısız durmamı
duygusuz yer üstünde
yalnız olduğumu
bu yalnızlığın yaşadıkça süreceğini
ölümüme bile ağlayan olmayacağını
söyleme bana doğal olduğunu


ömür boyu boyunduruk altında
istediğim bir adımı atamayacağımı
mutlu umutlu şarkılar söylemeyeceğimi
hiç gelmeyeceğini beklediğim sevgilinin
beni bir lâhza bile düşünmediğini
onun keyfinin bensiz yerinde olduğunu
unuttuğunu söyleme


söyleme ki azıcık düşler kurayım
hayal edeyim rüyalarımdaki sevgiyi
beni beklediğini düşüneyim
iki tavla oynadıktan sonra arkadaşlarıyla
benim yolumdan geçtiğini
sadece gözlerimi görmek için
okumak için bakışlarımdaki aşkı


söyleme bana vaktin geç olduğunu
yaş baş aldığımı falan
düş olsa da onu düşünmeliyim
onun beni beklediğini hayal ederek
bakayım pencereyi aralayıp
gülümsemesi geçiyor mu yoldan

ne zaman çatıya attık
çocukluk biskletini







14. 09. 2014 / Nazik Gülünay