"Aynada baktığım bu yüz benmiyim..?
Saydam ve şeffaftım sanki bir zamanlar... Gözlerimin altındaki halkalar..!
Onlar Ne zaman oldular..?

Ve,birgün gerçekle yüzyüze geliriz,dünyanın hızlı treni mola verdiği zaman bir parıltılı şehrin dışında,bir geceyarısı...O bahara benzeyen ten,artık buruşmaya hızla giden meyve kabuğuna dönmek üzeredir...sahi ya,ya gözler altındaki mor halkalar...neden düşman görünürsünüz ey aynalar...?Rahmetli Cahit Sıtkı'nın "yaş otuzbeş"adlı şiirini hatırlattı sorularınız...Onlar ne zaman oluştı,o mor halkalar..!Sorularla irdeleriz işte hepimiz böyle kendimize özel durumlarımızı...başarılı bir iç çekiş ve içe dönüş portresi bu şairem...

Sırrın ardın da bir ben daha var sanki...
Bu yüz..! Bu yüz ne kadar da donuk... Çökmüşmü yanaklarım...!
Hangi ara kendilerini saldılar..?

Yunus'un "bir ben var/bir de benden içeri"dediği durumla karşı karşıyayız şimdi...aynanın sırrının ardında gibiyim...yüz...yanaklar...gözlerdeki halkalar ve değişen bir ten portresi...evet ki,aynada görünen çehrenin ardında aslında başka biri var hep...Yunusun dediği ruh var...tenimiz fani,herşey gibi...ruh baki...gören,tadan,düşünen ruh..Yunus ne diyordu? "Ete,kemiğe büründüm/Yunus diye göründüm"işte böyle diyor tenimizin ardındaki ruh...aynanın ardındaki sır...

Gözlerim.. Gözlerim daha önce böyle ağlamaklı bakmazdı bana..!
Parlardı içlerinde Yeşim taşları...
Şimdiyse sönmüşmü yangınları...!

Önce ışıklar gibi umutlar söner ruhlarda...Ve,gözlerimizin feri de kaybolur gitgide...hangimizin enerjisi yeter ki o gözlerdeki ışığı söndürmemeye..."gözler,zaten ruhun birer penceresi değil mi..! "gözlerimizle almaz mıyız aşkları dehlizlerimize..!gözler yalan söylemez der,şairlerin şiirlerinde ve toy gençliğin lügatinde...şimdi birer gece lambası gibidir gözlerimizin ışığı artık...biz hayattan kabre yaklaştıkça...

Göz kenarlarımda varmıydı bu çizgiler sahi...
Daha çekikti önceleri... Badem gibi..
Bunlarsa çentik yemiş misali...

Ve,gene o gözler...çentik yemiş tahta gibi çizgi çizgi...o cilası dökülmüş gözler var ya gözler...badem gibi gözler var ya...şimdi birer aksesuar sadece...yeter ki görsünler...kimin umrunda artık o badem gözler...romatizma...miyop...migren...kalp çarpıntıları....tenin buruşması gibi hallerle savşmaktan kim bakar gözlere şimdi...Ve,farkındalık betimlemesi mısralarda...harika...

Aynanın kendi hatası olmalı.. Yok..yok..
Burnumun üzerinde bunca çil varmıydı ki..
Noktalama işareti dolmuş şimdi...

Nefis nasıl da atlıyor her iltifata değil mi...yok yok aynadan kaynaklanıyor bu çirkin görüntüler canım...öyle der bir bilge.."nefis devekuşu gibidir...başı kumda ama,koca gövdesi dışarda...avcı onu görür ama,o avcıyı göremez..." işte böyle bir durum ayna karşısındaki teselli arayan mısralarda...kim böyle bozuk imal etti canım bu aynaları..!

Dudaklarımın etrafındakilere ne demeli.. Ya o çizikler..
Oysa dün.. Orda yoktu hiçbiri.. Acaba bu kadında kim..?
Ben değilim o kesin..!

Ve,devekuşu nefis devrede gene...hep bişeyler buluyor kendine...yok yok bu ben değilim....Ve,başımız ayna denilen taşa çarpmıştır artık...ayılmak istemeyiz ve aynalara yükleriz yaşamın olmzsa olmazı ihtiyarlık alametlerini...

Neyse ki gamzem hala yerinde... Onu kaybetmemişim..
Çocukluğumdan hatıra.. Tebessümümle yerleşen çukur...
Bir o tanıdık bana..

Şükürler olsun ki gamzem yerinde...herhal o da hep tebessüm ettiğim için yerinde...nasıl da vefalı bir hatıra gibi kalakalmışsın sen orada ey gamzem...bak bir sen kaldın çocukluğumdan yana bana dost...bak,yıllar yılı dost bildiğim aynalar,bana düşman görünüyor..!

Ben..! Beni ne ara yitirdim aynada...
Ayna.. Ayna.. Söyle bana... Ben.. Kimim...?
Ben hangi vakitteyim...? "

Ey aynalar ey ki ey...neden böyle gerçekçisiniz siz...ila da illa hep böyle olmak zorunda mısınız..? ve,aynalar bize zamanı gösteren birer saat gibidir...çocuk muyuz...genç miyiz...orta yaş...ihtiyarlık...bakınca görürüz zamanı onlarda...

tebriklerim,ayna materyalini mecaz ve gerçek anlamda kullanıp,istifham sanatı da yapıp,sorularla gerçeklere araladığınız mısralarınızın duru,az ve öz avazlarına sarmalanmış farklı eserinizin güzelliğinedir...saygılarımla...