Kader veya tevafuk adı her neyse işte
Bilmezdim, seni görmeden önce
Minnacık bir tebessümün
Gözlerine, bu denli çok yakıştığını


Şimdi dur ve gülümse, beni de sorma
Bilirsin, sen nasılsan ben de tam tamına o kadar
Tadım tuzum bir gülüşüne bakar
Ve sen istemesen de, sus desen de
Dilime gem, yüreğe mühür vuramam ben
Bak yine söylüyorum, seni çok, ama çok seviyorum


Onca yolu kat edip karşındayım der gibi
İçimde tuhaf bir heyecan
Yanaklarım al al oluyor sesim titriyor Mira
Konuşmaktan ziyade
Sözlerimde manasız bir karmaşa
Göz çıkartıyorum Mira kaş yapayım diyorken


Sonrasında ah etsem de kendime, ne fayda
Gönül koyup gitmen var ya...
Ölmekten değilse de Mira
Seni görememekten, daha çok özlemekten korkuyorum


Zira herkes, kendi yüreğinin sızısını bilir
Ve sana inanmadığımı sanma Mira
Unutmuş da değilim
Dün gibi hatırımda, hayatından çıkarma sebebin
Fakat elimde değil
Gönlünden düşme ihtimalini düşündükçe çıldırıyorum Mira
Dilimin ucunda sallanan isyanları
Ellerimle güç belâ boğmaya çalışırken
Biliyor musun
Her defasında kaç kere kahroluyorum Mira


Bir de diyorsun ki,
Ha deyince nasıl severmiş insan
Benim gibi sever Mira vallahi benim gibi
Hem de uzaktan uzağa, burnunda tüte tüte
Gönül bu Mira zorlamaya ne hacet
Nasıl huzur bulursan kendini öyle hisset
Şu hâlimse gurura itaatten olsa gerek
Belki de acısını red eden masumca bir hareket


Sanki
Hal-i hazırda inanmayı beklermişsin gibi
Aslı astarı olmayan cümleler kurdum son zamanlarda Mira
Umurum olmazmış ya bundan sonra
Sevsen ne, sevmesen ne derken…
Ben ki yegâne bir hissi çoktan tatmışken seninle
Güya günün birinde ola ki unutsan bile
Hani, halel gelmezdi o haldeyken şahsıma


Mademki bir harfi bile çok görüyorsun bana
O halde, aklımdan çık da gideyim Mira
Ya da sen, öylece dur bir kenarda
Varlığın yeter bana
Billâhi
Ne bir selâm beklerim ne baldan çıkmış kelâm
Demiştim ya Mira
Her kelimem, başı dik tutma çabasından söylenmiş
Kocaman bir yalandı Mira yalan
İster inan ister inanma....





11 Eylül 2014 / NÜS