Sen Gül sen Gül yeter bize
Ben ağlasamda sızlansamda
Ah etmem gül bahçesine
Gül bahçenden bir gül eksilse
Ne farkederdi ki nasılsa senindi bahçe
Ben öylesine garipce açmıştım köşende
Gitmem gerekeceğini bile bile dalmıştım seyrine
Ne vardıki gülmeni görmek istememde
Olsun giderdimde
Alır götürürdüm bizide
Sen gül sen gül yeterdi bize
Ben ağlasamda yansamda
Bir ah etmezdim gül bahçesine
Lakin gülmen güzeldi kendi bahçende
Ne vakit bahçenden atladın
Öldürürdün bahçenide beni de
Buna sebepti sus diyişim dillerime
Toplan gidiyoruz diyişim yüreğime
Sen kendi bahçende gül diye
Sen gülsen yeterdi bize

Belki birgün okurum senin dilinden bir yerde
"Bir garip Gül vardı
Her gülüşüme bir yaprak verdide
Bahçeme feda etti kendini
Ben ise toplayıp avuçlarımla saklayamadım gönül kafesimde" diye
Yada "haddini bilmedi de kendini Gül zannetti bir gülüşüme" de
Ama birşey de
Belki birgün okurum senin dilinden bir yerde

S.K