Şiirlerin imgelere boğulduğu dizelerde
Rastgele sıralanmış kelimelerin
Manasızlık kavramını ağırladığı şu dönemde…
En yalın halinle doğsaydın gözlerime,
Kale bile almazdım ölgünlüğümü
Yeniden dirilirken o sıcacık sinede.



Bu kadar hız- bu heyecan
Sebebi bilinmeyen bu feveran
Nereye yetişiyorsa telaşlı
Aldırma, bencileyin dönsün bu devran,
Kahrolsun, kanımı donduran ölüm soğukluğu.



Biliyorum
Tek hamlede boyamalıydım
Tenimi esir alan bu devasa morluğu,
Ve kimse görmeden yılgınlığımı
Sımsıkı tutmalıydım
Yerle gök arasında uçuşan ruhumu.



Ey sevgili!
Hicrana umut verme boşuna
Ben ölmedim
Ki…. Hüsrana müptela değildi aşkımız
Ne Leyla’dır mahlasımız ne de Mecnun
Düşün ki biz hangi çağdayız
Soyun efsanevi düşleri
Onlar bir kenarda dursun



Şimdi...
Ne gerek var yanmaya, kül olup savrulmaya.
Bırak da…
Ömrümüz, gönlünce bir aşk görsün.





NÜS